Een uitkeringsgerechtigde werkloze die meer dan een jaar volledig werkloos is, schrijft zich in in een "regionale tewerkstellingsdienst" en werkt voor rekening van deze instelling.
Moet het loon dat hij ontvangt, beschouwd worden als een vervangingsinkomen dat in aanmerking komt voor de berekening van het maximum toegestane bedrag voor de toekenning van kinderbijslag tegen het tarief bepaald in art. 42bis van de gecoördineerde wetten ?
Indien deze prestaties 3 uur per dag bereiken, welke instelling is dan bevoegd om de kinderbijslag uit te betalen ?
Indien de tewerkstelling langer duurt dan 12 opeenvolgende dagen, is dit dan een beletsel voor de continuïteit van het recht tegen de schaal 42bis ?
Antwoord van de Directie van de Juridische Studieën dd. 20 april 1989, ref.: E9101/C.41
(Uittreksel)
Het Ministerie van Sociale Voorzorg heeft ons laten weten dat het heeft nagegaan of het voordeel van het verhoogd tarief bepaald door art. 42bis, G.W. moet toegekend worden aan werklozen die via een regionale tewerkstellingsdienst bij de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening tewerkgesteld zijn en die bedoeld zijn in art. 171 van KB van 20 december 1963 gewijzigd door het KB van 19 juni 1987 en door het KB van 10 december 1987.
Het Ministerie van Sociale Voorzorg verwerpt in het geval van deze nieuwe categorie van werklozen de strikte toepassing van art. 42bis, G.W., wat zou betekenen dat deze werklozen uitgesloten zouden zijn van het voordeel van het verhoogd tarief (zij zijn inderdaad,stricto senso, door de overheid tewerkgesteld in de zin van afdeling 4, hoofdstuk 1, titel III van KB van 20 december 1963 aangezien zij opgenomen zijn in onderafdeling 2 : bijzondere regelingen van dezelfde rubriek).
Er bestaan inderdaad redenen om de filosofie die aan de basis ligt van art. 42bis, G.W., in overweging te nemen ten einde een bijkomend voordeel aan de langdurige werklozen te geven maar tegelijkertijd de werklozen uit te sluiten die door de overheid tewerkgesteld zijn en die een loon ontvangen dat vergelijkbaar is met de vergoeding die de besturen aan hun beambten uitbetalen voor hetzelfde werk.
Welnu, de vergoeding die de werklozen binnen het raam van hun tewerkstelling via een regionale tewerkstellingsdienst ontvangen, is niet vergelijkbaar met de vergoeding die de andere categorieën van werklozen ontvangen die tewerkgesteld zijn door de overheid overeenkomstig art. 165 van KB van 20 december 1963.
In het geval van eerstgenoemde gaat het veeleer om verhoogde werkloosheidsuitkeringen (art. 171, §10 van KB van 20 december 1963).
Bovendien is de tewerkstellingsduur van deze werklozen strikt beperkt.
Rekening houdend met hetgeen voorafgaat en met de verschillende richtlijnen van de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening betreffende de werklozen die tewerkgesteld zijn bij de R.V.A. via een regionale tewerkstellingsdienst, kunnen wij bovendien mededelen dat :
- de inkomens van een werkloze die via een regionale tewerkstellingsdienst is tewerkgesteld, geen invloed hebben op de sociale prestaties waarop deze werkloze recht heeft. Zij beïnvloeden dus geenszins de berekening van de vervangingsinkomens die toegestaan zijn door KB van 12 april 1984 ter uitvoering van de art. 42bis en art. 56, §2, G.W. ;
- ongeacht het aantal gepresteerde uren van de werkloze binnen het raam van zijn tewerkstelling via een regionale tewerkstellingsdienst, hij het statuut van volledig uitkeringsgerechtigde werkloze behoudt ; het fonds van de laatste werkgever voor de werkloosheid of de Rijksdienst voor Kinderbijslag voor Werknemers naar gelang van het geval, is dus bevoegd voor de uitbetaling van de kinderbijslag waarop de betrokkene recht heeft ;
- om dezelfde reden de werkloze die via een regionale tewerkstellingsdienst is tewerkgesteld, het recht op kinderbijslag tegen de schaal 42bis, G.W. behoudt, zelfs wanneer de tewerkstelling meer dan 12 dagen duurt. Deze tewerkstelling heeft geen invloed op het behoud van de hoedanigheid van volledig uitkeringsgerechtigde werkloze.
Rekening houdend met al deze overweging zijn wij van mening dat de werklozen die via de regionale tewerkstellingsdiensten bij de RVA tewerkgesteld zijn en die bedoeld zijn in art. 171 van KB van 20 december 1963 de verhoogde schaal van art. 42bis, G.W. kunnen genieten".
